Το τελευταίο μυθιστόρημα του Λόρενς, Ο εραστής της λαίδης Τσάτερλι (Lady Chatterly’s Lover, 1928), σκανδάλισε με την τολμηρότητα των ερωτικών του σκηνών και η κυκλοφορία του απαγορεύτηκε. Χρειάστηκε να περάσουν αρκετά χρόνια για να αποκατασταθεί το όνομα του συγγραφέα και να αρθεί η παρανόηση του έργου.

Έτσι, Ο εραστής της λαίδης Τσάτερλι διαβάστηκε σαν μια ειλικρινής, αν και τολμηρή για την εποχή της, έκφραση διαμαρτυρίας για την καταπίεση του ερωτικού ενστίκτου, το οποίο ο Λόρενς θεωρεί υγιή και αυθεντική εκδήλωση της φυσικής ζωτικότητας του ανθρώπου.

Το τελευταίο αυτό έργο δεν ήταν παρά η επιτομή της πίστης του συγγραφέα στην επιστροφή στον πρωτογονισμό, που τη θεωρούσε μόνη λύση για την αναγέννηση της εκφυλισμένης από τον πολιτισμό βιομηχανικής κοινωνίας και της πρωταρχικής ανθρώπινης ζωτικότητας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης].