Άνοιξη του 2007. Λούσιος ποταμός, Αρκαδία. Η Ελλάδα συγκλονίζεται από την τραγωδία που βίωσαν 18 νέοι άνθρωποι. Ο συγγραφέας, ένας από τους επιζήσαντες, ξετυλίγει, μέσα από μία προσωπική αφήγηση ζωής και επιβίωσης, το κουβάρι της μνήμης και ρίχνει φως σε μια ιστορία που δεν πρέπει να ξεχαστεί.

Γράφει για τη δύναμη της ανθρώπινης θέλησης, αλλά και για την ανάγκη επαναπροσδιορισμού των ουσιαστικών αξιών που τελικά πρέπει να ορίζουν τη ζωή μας. Γράφει, όμως, και για την οδύνη της απώλειας που σημάδεψε για πάντα την ψυχή των συνοδοιπόρων.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]