`Οι Έλληνες πιέστηκαν, την ίδια μέρα της υπογραφής της Συνθήκης Ένωσης, να υπογράψουν και Οικονομική Σύμβαση. Δεν έφταναν οι ρήτρες σχετικά με τα ανακτορικά επιδόματα, τις βασιλικές χορηγίες και τις ξένες οικονομικές συμβάσεις που θα συνεχίζονταν. Το Ελληνικό Ταμείο υποχρεώθηκε να καταβάλλει συντάξεις και αποζημιώσεις δια βίου σε Άγγλους υπηκόους, που ως εκείνες τις ημέρες υπηρετούσαν στην Ιόνιο Πολιτεία και θα έχαναν την εργασία τους με την εγκατάλειψη της `Προστασίας`. Ο ίδιος ο υπουργός Εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας Ρώσσελ, απευθυνόμενος στο Χαρ. Τρικούπη είπε ότι αμφιβάλλει για το δίκαιο των υπαλλήλων στους οποίους θα έδιναν τα χρήματα, όμως δεν θα άφηνε απροστάτευτους ανθρώπους που έχαναν τις θέσεις τους, λόγω κατάργησης υπηρεσίας όχι πρόσκαιρης (έγγραφο 45)`. [Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης].